Μια μέρα καλοκαιρινή με σκλάβωσε η ματιά σου
φαντάστηκα πως περπατώ μες στην ακρογιαλιά σου,
τα χτυποκάρδια άξαφνα αρχίζουν να καλπάζουν
ανούσια συναισθήματα έμοιαζαν να αλλάζουν.
Ένα χαμόγελο αρκετό, τόσο γνωστό μα ξένο
σ' ένα κόσμο μ' έστειλε σχεδόν παραδεισένιο,
το μόνο που σου ζήτησα ήταν ν' ακολουθήσεις
και την καρδιά μου έλεγχες χωρίς να προσπαθήσεις.
Ταξίδεψα σε αγκαλιές, το νόημα δε βρήκα
βρισκόμουν σ' αδιέξοδο μα επιτέλους βγήκα,
αφέθηκα στην ομορφιά που εκπέμπει η μορφή σου
υπάρχουν άραγε όνειρα να μοιραστώ μαζί σου;
Καίγομαι από τα χείλη σου, λιώνω στην αγκαλιά σου
στον ουρανό σε προσκαλώ μα έχασες τα φτερά σου,
τ' αστέρια με ζαλίζουνε μα πιο πολύ το φως σου
ποιος άραγε ο στόχος και ποιος ο προορισμός σου;
Θα εξασφαλίσω τελικά μια θέση στην καρδιά σου;
ή θα μαι' μια ανάμνηση χιλιόμετρα μακριά σου;
είν' το κρυφό σου μυστικό που μόνο εσύ γνωρίζεις
σαν ένας ήλιος άσβηστος μέσα μου θα φωτίζεις...
Πανέμορφο <3
ΑπάντησηΔιαγραφή